غریب پر فتنه  

بر گرفته از کتاب  "  بوستان  "  از سعدی شیرازی

غریبی  که  پر  فتنه  باشد   سرش

               میازار    بیرون    کن    از     کشورش

تو گر خشم بر وی نگیری رواست

               که خود خوی بد دشمنش در قفاست

و گر پارسی  باشدش  زاد  و  بوم

               به  صنعاش مفرست  و سقلاب  و روم

هم آنجا امانش مده  تا به چاشت

               نشاید   بلا   بر   دگر   کس   گماشت

که گویند بر گشته  باد آن زمین

               کز و   مردم   آیند    بیرون    چنین 

&&&&&